पल दो पल में आग लग जाए
पर बुझाने के लिए ज़माना लगे।
बुझा भी दिया था तो क्या हुआ
ज़ख्म भरने के लिए ज़माना लगे।
वक़्त ने पत्थर कुछ ऐसा मारा
शीशा टूटने के लिए ज़माना लगे।
मोल क्या ज़िंदगी की, ढूँढे तो
ये समझने के लिए ज़माना लगे।
मंज़िल करीब है, फिर भी
उसे पाने के लिए ज़माना लगे।
सब तुझ में ही जनम लेते हैखुदा हमें तुझसे ही बनाते हैंआखिर तेरे संग ही तो सबएक दिन विलीन हो जाते हैं। फल तेरी गोद में उगते हैंहीरे, सोने, तेल की खोज मेंखुदाई करें तुझमेँ मानवक्या-क्या नहीं है तेरी गोद में! जड़को सीने में दबाकरपेड़-पौदों को संभालती हैकीटों से हाथी तक को तूअपनी सीने में…
എനിക്ക് പറയാനുള്ളത് രണ്ടു ആൾക്കാരോടാണ് താൻ കാരണം തൻ്റെ കുടുബത്തിനോ സുഹൃത്തുക്കൾക്കോ നാട്ടുകാർക്കോ ഒരാപത്തും വരരുതെന്ന് ആഗ്രഹിക്കുന്ന വ്യക്തിയോട്: “താങ്കൾക്ക് കോവിഡ് രോഗമുണ്ട്.” താൻ മാത്രം നന്നായാൽ മതി എന്ന് ചിന്തിക്കുന്ന വ്യക്തിയോട്: “താങ്കളൊഴിച്ചു മറ്റുള്ളവരെല്ലാം കോവിഡ് രോഗികളാണ്.” ഞാൻ ഭ്രാന്ത് പറയുകയാണെന്ന് തോന്നുന്നുണ്ടാവും അല്ലേ? ഓരോ വ്യക്തിയും ഈ രോഗത്തിൽ നിന്നും സ്വയം രക്ഷപെടാൻ ശ്രമിക്കാത്തിടത്തോളം കോവിഡ്-19 എന്ന മഹാവ്യാധി അതിവേഗതയിൽ ലോകം മുഴുവൻ പടർന്നു പിടിച്ചു കൊണ്ടേയിരിക്കും. ഈ രോഗത്തെ തടയേണ്ടത് സർക്കാരിന്റെയോ പോലീസിന്റെയോ…
है तो यह जीवन एक मिटती कहानी मौत से न कर सकोगे कोई बेईमानी। ख़ुशी के बचपन, सुख-दुःख भरी जवानी क्या पता, पचपन तक रहे ज़िंदगानी। जीने के लिए खाना-पीना तो है ज़रूरखाने के लिए जीना अब बने है दस्तूर।भोजन मिले तो किसी की मौत भी मंज़ूरकरेगा हर गम दुःख भरी पेटपूजा से दूर। किसको परवाह था उनकी चाहतों…
वक्त ने मुझे गुमराह किया था यह नहीं है मेरी मंज़िल। जिस मोड़ में राह झूठा था उसकी खोज में है अब दिल। यहाँ से निकलजाने की सोचूँ या अपनी मंजिल को खोजूं ?क्या करूँ ? क्या ना करूँ ? कभी सफर ही हत्म करना मैं सोचूँ। ज़िंदगी तो कुछ हल्का-सा था कब यह भारी से भारी होगया ?फूलों से सजी राहों में कब काँटें बरसना ज़ारी होगया ? मौसम की नादानियाँ ही देखो प्यास…
പുതിയൊരു വർഷത്തിലേക്ക് നമ്മൾ കാലെടുത്തു വെക്കുവല്ലേ, കുറച്ചു മാറ്റങ്ങൊളൊക്കെ ജീവിതത്തിൽ വരുത്തണ്ടേ? എല്ലാ വർഷത്തെയും പോലെ ഇത്തവണയും പുതുവർഷ റെസൊല്യൂഷൻ പ്ലാൻ ചെയ്തിട്ടുണ്ടോ? എന്തിനാ? പതിവ് പോലെ അതെല്ലാം കൂടിയാൽ ഒരാഴ്ച അല്ലെങ്കിൽ ഒരു മാസം കൃത്യനിഷ്ടമായി അനുഷ്ഠിക്കും പിന്നെ ഓർമയിൽ പോലും ഉണ്ടാവില്ല, അതല്ലേ പതിവ്? ഞാനും അങ്ങനെ തന്നെ. എന്റെ റെസൊലൂസുഷൻ പുതിയ ഡയറി സങ്കടിപ്പിച്ചു ആദ്യ കുറച്ചു ദിവസം എഴുതുന്നതിൽ തന്നെ അവസാനിക്കും. പിന്നെ വല്ലപ്പോഴും മാത്രമേ അതെടുത്തു നോക്കാറുള്ളു. അതുപോലെ രാവിലെ…