वक्त ने मुझे गुमराह किया था
यह नहीं है मेरी मंज़िल।
जिस मोड़ में राह झूठा था
उसकी खोज में है अब दिल।
यहाँ से निकलजाने की सोचूँ
या अपनी मंजिल को खोजूं ?
क्या करूँ ? क्या ना करूँ ? कभी
सफर ही हत्म करना मैं सोचूँ।
ज़िंदगी तो कुछ हल्का-सा था
कब यह भारी से भारी होगया ?
फूलों से सजी राहों में कब
काँटें बरसना ज़ारी होगया ?
मौसम की नादानियाँ ही देखो
प्यास की एहसास ही बुझा दिल से
तब जाके बरसा रहे है मुझ पर
बड़ी ही मुद्दतों बाद मुश्किल से।
ദീപാവലി എന്ന് കേൾക്കുമ്പോൾ ആദ്യം മനസ്സിൽ ഓടിയെത്തുന്നത് കുഞ്ഞുനാളിൽ പടക്കം വാങ്ങാൻ കാശിനു വേണ്ടി വീട്ടുകാരെ ശല്യം ചെയ്തതും പൊട്ടാസ് വാങ്ങി കല്ലുകൊണ്ട് അടിച്ചു പൊട്ടിച്ചിരുന്നതുമൊക്കെയാണ്. ദീപാവലി ദിവസം അയല്പക്കത്തെ എല്ലാ വീടുകളിലും ഓടി നടന്നു അവിടെ കത്തിക്കുന്ന പൂക്കുറ്റി കണ്ടു രസിച്ചതും ആകാശത്തെ വർണ്ണവിസ്മയങ്ങൾ കണ്ടാസ്വദിച്ചതും മാലപ്പടക്കം പൊട്ടുമ്പോൾ പേടിച്ചോടിയതും എല്ലാം ഇന്നോർക്കുമ്പോൾ രസകരമായ അനുഭവങ്ങളാണ്. പൂത്തിരിയും കമ്പിത്തിരിയും കത്തിക്കാനായിരുന്നു എനിക്കെന്നും ഇഷ്ട്ടം. എന്നാൽ അന്നൊന്നും ഈ ആഘോഷം ആർക്കെങ്കിലും ദോഷം ചെയ്യുന്നതാണെന്ന് അറിവില്ലായിരുന്നു. വയസ്സായവരും ശിശുക്കളും…
വായനയുടെ പ്രസക്തി കുട്ടികളിൽ എന്ന തലക്കെട്ട് കാണുമ്പോൾ സ്വാഭാവികമായും നിങ്ങൾ കരുതുന്ന പോലെ വായനാദിനത്തെയും പി എൻ പണിക്കർ എന്ന മഹാനെയും കുറിച്ചുമല്ല ഞാനിന്നു പറയുന്നത്. ഇന്ന് എല്ലാവരും അതൊക്കെ ഒരുപാട് വായിച്ചിട്ടുണ്ടാകും സോഷ്യൽ മീഡിയയിലും പത്രത്തിലും ഒക്കെ ആയി. എനിക്ക് പങ്കു വെക്കാനുള്ളത് വായനയെ കുറിച്ചുള്ള എന്റേതായ ചില അനുഭവങ്ങളും തിരിച്ചറിവുകളും അഭിപ്രായങ്ങളുമാണ്. ഈ ഡിജിറ്റൽ യുഗത്തിൽ, എന്നെ പോലെ ഒരു പുസ്തകം കയ്യിലെടുത്തു മനസ്സിരുത്തി വായിച്ചിട്ട് ആണ്ടുകളായവരോടും ഇന്നത്തെ വായന എന്തെന്നറിയാത്ത പുതു തലമുറയിലെ…
പഠിക്കുന്ന കാലത്ത് രാവിലെ 5 മണിക്ക് എണീറ്റിരുന്നു പഠിക്കുന്ന ശീലമൊന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ചാല കമ്പോളത്തിലെ പോലെ കലപിലയും ഇടക്കാരൊക്കെയോ എന്തോ ഉച്ചത്തിൽ പ്രസംഗിക്കുന്നത് പോലെയുമൊക്കെ കേട്ട് ഉണരുമ്പോഴാണ് അത് നമ്മുടെ സ്വന്തം റേഡിയോയിലെ “പ്രഭാത ഭേരി” എന്ന പരിപാടിയാണെന്ന് മനസ്സിലാവുന്നത്. അന്നൊക്കെ ഉമ്മയുടെ “എണീക്ക് എണീക്ക്, എണീറ്റ് പാത്രം കഴുക്, മുറ്റം തൂക്ക് (മുറ്റമടിക്ക്), വെള്ളം കോര്….” തുടങ്ങിയ ജോലികളുടെ ലിസ്റ്റ് കേട്ടാൽ തോന്നും ഇതെല്ലാം ഞാൻ തന്നെ ചെയ്യേണ്ടി വരുമെന്ന്. അത് കേൾക്കുമ്പോഴേ തല വഴി…
ഇന്ന് ബലി പെരുന്നാൾ… ത്യാഗത്തിന്റെയും സഹനത്തിന്റെയും സമർപ്പണത്തിന്റെയും സന്ദേശം മാനവർക്ക് നൽകിയ സുദിനം. ഇബ്രാഹിം നബിയുടെയും ഇസ്മായിൽ നബിയുടെയും ഹാജറ ബീവിയുടെയും ത്യാഗസ്മരണകൾ പുതുക്കി വീണ്ടും ഒരു ബലി പെരുന്നാൾ വന്നെത്തി. ലോകത്തെ തന്നെ വിറങ്ങലടിപ്പിച്ചു വന്ന കോവിഡ് കാലത്തെ, ആഘോഷങ്ങൾ ഒന്നും ഇല്ലാതെ, ഈദ് ഗാഹുകളും വലിയ ആൾക്കൂട്ടത്തോട് കൂടിയുള്ള പെരുന്നാൾ നമസ്കാരം ഇല്ലാതെ, ബന്ധുവീടുകളിൽ പോകാതെയും പരസ്പരം പുണർന്നു ഈദ് മുബാറക് പറയാതെയുമുള്ള വ്യത്യസ്തമായ ആദ്യത്തെ ഹജ്ജ് പെരുന്നാൾ. സാമൂഹിക അകലം പാലിച്ചു കുറച്ചു പേർ മാത്രം അടങ്ങുന്ന പെരുന്നാൾ നമസ്‍കാരങ്ങളാണ്‌ പള്ളികളിൽ ഇന്ന് നടന്നത്. ഭൂരിഭാഗം ആൾക്കാരും ഇന്നത്തെ പെരുന്നാൾ നമസ്കാരം…
पल दो पल में आग लग जाएपर बुझाने के लिए ज़माना लगे। बुझा भी दिया था तो क्या हुआज़ख्म भरने के लिए ज़माना लगे। वक़्त ने पत्थर कुछ ऐसा माराशीशा टूटने के लिए ज़माना लगे। मोल क्या ज़िंदगी की, ढूँढे तोये समझने के लिए ज़माना लगे। मंज़िल करीब है, फिर भीउसे पाने के लिए ज़माना लगे।
है तो यह जीवन एक मिटती कहानी मौत से न कर सकोगे कोई बेईमानी। ख़ुशी के बचपन, सुख-दुःख भरी जवानी क्या पता, पचपन तक रहे ज़िंदगानी। जीने के लिए खाना-पीना तो है ज़रूरखाने के लिए जीना अब बने है दस्तूर।भोजन मिले तो किसी की मौत भी मंज़ूरकरेगा हर गम दुःख भरी पेटपूजा से दूर। किसको परवाह था उनकी चाहतों…